6 oct 2012

Arbor ibi niveis uberrima pomis...

(...) "Postera nocturnos Aurora removerat ignes,
solque pruinosas radiis siccaverat herbas:ad solitum 
coiere locum. Tum murmure parvomulta prius questi 
statuunt, ut nocte silentifallere custodes foribusque 
excedere temptent,                                                    85     
cumque domo exierint, urbis quoque tecta 
relinquant,neve sit errandum lato spatiantibus 
arvo,conveniant ad busta Nini lateantque sub
umbraarboris: arbor ibi niveis uberrima pomis,ardua
morus, erat, gelido contermina fonti."    (...)                 90


(...) A aurora seguinte fixera esvaecer as estrelas da noite e o sol secara cos seus raios a rosada das herbas. Xuntáronse no sitio de sempre. Entón, despois de queixarse moitas veces polo baixiño, deciden enganar aos gardas no silencio da noite e escapar e, xa fóra da casa, deixar a cidade tamén. Para non se extraviar no seu andar pola chaira, reuníranse a carón da tumba de Nino, e agocháranse á sombra dunha árbore. Había alí unha árbore cargada de froitos brancos como a neve (unha alta moreira), preto dun manacial de auga fresca. (...)

Ovidio, Metamorfoses, IV, 81-90
* Traducción: Xosé M. Otero. I.E.S. San Tomé de Freixeiro. Imaxe de fcopancho de Flickr.

No hay comentarios: